Het incident

Na een uur knallen helpt iedereen nog even met de spullen op te ruimen en daarna gaat iedereen zich omkleden. Vaak gaat de groep naderhand nog de stad in om wat te drinken en een enkele keer gaat ze mee. Ze heeft besloten dat ze weer dieper in de sport gaat en dus besluit ze de komende tijd als het enigszins kan mee te gaan. De groep valt van de ene verbazing in de andere. Duke kijkt vaker dan gebruikelijk naar haar op, hij merkt dat ze aan het veranderen is en eigenlijk bevalt het hem dat helemaal niet. Ze kan hem niet uitleggen dat het een positieve verandering is, dat het positieve spanning is en dat ze er ontzettend veel zin in heeft. Ze kan alleen maar zeggen dat het goed is, dat hij het moet accepteren dat ze meer spanning heeft en hoger in haar energie komt. Toch weet ze ook dat ze het moet remmen, bewust brengt ze haar ademhaling naar beneden. De ademhaling wordt dieper, veel dieper, en daarmee kan ze terug naar 2.5 keer ademen per minuut. Ook haar hartslag brengt ze naar beneden, van 75 slagen per minuut terug naar 55 slagen. Ze kan hem nog verder naar beneden brengen maar voor nu vindt ze het goed genoeg. Ook Duke vindt het acceptabel. Hoewel hij haar toch nog vaker dan normaal checkt, is de manier kalmer en lijkt hij zich er echt bij neer te leggen.

Dan komt er iets in haar zicht. Eerst is ze er niet helemaal van bewust maar opeens dringt het tot haar door. In het café waar ze naartoe aan het lopen zijn is het gigantisch uit de hand aan het lopen. Er is een gewapende overval aan de gang. Ze tikt de mensen om haar heen aan en maant ze tot stilstaan en zwijgen. Aan haar houding is te zien dat het serieus is en aan de hond is te zien dat het echt is.
"Het is mis, er komen zo 2 vuurwapengevaarlijke mannen naar buiten. Ik zal als eerste de achterste van de twee ontwapenen en opzij duwen maar jij (Kevin) en u (de meester) moeten dan wel hem opvangen en onder controle houden. Daarna zal ik de voorste ontwapenen en heb ik van jullie twee (Johan en Wilfred) dan ondersteuning nodig. Blijf met zijn vieren tegen de muur staan aan deze kant, dan zal ik aan de andere kant van de deur gaan staan." Haar hele lichaam is klaar voor de strijd. Ze weet dat het gevaarlijk is maar aan de andere kant is ze eigenlijk op haar best op dit soort momenten.
Iedereen neemt vlot zijn positie in maar Wilfred staat eigenlijk nog niet eens op zijn plaats als ze al naar buiten komen. Ze moet zich inhouden om niet de voorste een dreun te verkopen, dan zou de achterste terug kunnen vluchten. Maar zodra de achterste naar buiten loopt, heeft hij deze wel te pakken. Ook grijpt ze direct zijn vuurwapen in dezelfde beweging met haar andere hand en is hij dus direct ontwapend. Met die uithaal belandt de overvaller direct in Kevin's handen en ook de meester staat klaar. Terwijl de voorste nog bezig is om te draaien heeft hij al een been hard tegen zijn onderbuik. Hij klapt dubbel en was ook vlot ontwapend. Wilfred en Johan dwongen hem op de grond en draaien zijn armen op zijn rug, net als dat de meester en Kevin al met de achterste gedaan hebben. Duke is ondertussen zacht maar zeer dreigend aan het grommen.
Kick pakt haar telefoon en belt het alarmnummer. Ze geeft het adres en legt snel maar bondig uit wat er gebeurd is en hoe de huidige situatie is. De politie bleek al onderweg te zijn, een klant van het café had al gebeld. Haar zicht zegt haar dat in het café niemand gewond is geraakt. In ieder geval, niet lichamelijk. Een veteraan ziet er niet goed uit, ze weet dat hij Duke nodig heeft maar weet ook dat ze de vuurwapens niet achter kan laten. Ook kan ze Duke niet alleen sturen. Waarschijnlijk pakt hij de opdracht goed op, maar ze moet altijd alert blijven en altijd kunnen ingrijpen als het niet goed gaat, want als het mis gaat is het met hem ook echt mis.
De eerste politie is er met enkele minuten en ze laat hen bij de vuurwapens. Eigenlijk wil de politie haar tegenhouden als ze het café wilt inlopen, maar haar blik speekt boekdelen en de nog jonge agent durft het eigenlijk niet te gokken met Duke naast haar. Duke volgt haar als een schaduw terwijl ze rustig naar binnen loopt, eigenlijk wil ze zelf naar de man toelopen, maar ze ziet aan zijn reactie dat dit geen verstandige beslissing zou zijn. Ze stuurt Duke naar hem toe en hij reageert argwanend, maar toch ziet ze al iets verschil in zijn energie. Duke gaat aan het werk en ze kan niet precies beschrijven wat hij doet, maar het is niet te missen voor haar dat het werkt. Zijzelf blijft bij de deur staan, het enige wat ze nu nog hoeft te doen is zorgen dat de politie niet incorrect ingrijpt en in de gaten houden dat Duke geen ander plan begint te trekken.
De mensen in het café zijn erg gespannen, maar de politie heeft gezegd dat iedereen moest blijven zitten waar hij of zij zat en dat doen ze dus ook. Een meisje van een jaar of 8 vindt het erg lastig, ze is bang en haar ouders weten niet goed hoe ze haar moeten kalmeren omdat ze zelf ook nog serieus gestrest zijn. Kick besluit naar het tafeltje toe te lopen, er is ondertussen meer politie gearriveerd en buiten zijn ze druk bezig met het afhandelen. Terwijl ze naar het tafeltje toeloopt, loopt opeens een agent naar binnen. Ze ziet aan zijn pas dat hij geïrriteerd is en ze weet dat het niet de agent is die haar daarstraks niet durfde te stoppen, of zijn collega die met hem in de auto zat. Toch loopt ze door, want ze weet dat als ze niet nu doorloopt, ze niet meer bij dat tafeltje terecht komt. Terwijl ze er naartoe loopt heeft ze zachte ogen en een rustige glimlach. Het meisje reageert schichtig, maar Kick weet dat dat normaal is. Als ze er min of meer is stapt de agent naar binnen. Duke reageert direct op zijn energie maar met een simpele vingerknip en een blik laat hij het gaan en focust hij zich weer op de veteraan die ondertussen aardig bijgekomen is. Die twee waren ondertussen eigenlijk wel maatjes geworden, een zeldzaamheid bij Duke.
De agent loopt naar haar toe en ze draait zich rustig om. Ze is op het moment niet geïnteresseerd om de confrontie op te zoeken en ze had het type agent direct herkent toen hij op locatie aankwam. Het is het type waarmee je beter geen ruzie kan zoeken. Ze noemt ze wespen, omdat ze, in tegenstelling tot gewone politie, getraind zijn om de aanval in te gaan in plaats van enkel geweld te gebruiken ter verdediging. Ze zijn niet bang en loeisterk. Het gaat dus om leden van de dsi, oftewel, arrestatieteam. Hij is overigens nu niet zo gekleed, hij had vandaag blijkbaar gewone dienst, maar voor Kick had het net zo goed op het voorhoofd geschreven kunnen zijn, het was niet te missen.